Nie muszą nam się podobać te same książki, filmy, muzyka, ani typ facetów. Ważne by nigdy nie nastała między nami cisza, by temat się nie wyczerpał... nawet kiedy milczymy.
Przyjaźń to nie tylko słodko pierdzące pitu pitu, ale również kopanie w tyłek i walenie po łbie, aż przyjdzie opamiętanie, gdy któraś np.,,zboczy z kursu drogi cnoty,,...to się nazywa przyjaźń. Wzajemne wręczanie młotka do wybijania głupot z głowy jest na porządku dziennym. Branie szpadla do ręki by wykopywać tę drugą z dołka też... to są uroki przyjaźni.
Można się razem śmiać, można razem płakać, można razem milczeć. I w przyjaźni może zgrzytać, bo przyjaźń to nie jest naoliwiona maszyna. Ważne by umieć powiedzieć przepraszam.

Nie muszą nam się podobać te same książki, filmy, muzyka, ani typ facetów. Ważne by nigdy nie nastała między nami cisza, by temat się nie wyczerpał... nawet kiedy milczymy.
Przyjaźń to nie tylko słodko pierdzące pitu pitu, ale również kopanie w tyłek i walenie po łbie, aż przyjdzie opamiętanie, gdy któraś np.,,zboczy z kursu drogi cnoty,,...to się nazywa przyjaźń. Wzajemne...

zero kretyki i zrozumienie. Nikt nikogo nie poucza, nie krytykuje, nie wymądrza się, nie gani, że ktoś źle postąpił. Bardzo mi się to podoba, bo wolność jest bardzo ważna.

zero kretyki i zrozumienie. Nikt nikogo nie poucza, nie krytykuje, nie wymądrza się, nie gani, że ktoś źle postąpił. Bardzo mi się to podoba, bo wolność jest bardzo ważna.

Żeby być moim przyjacielem trzeba spełniać minimum dwa warunki: pierwszy - mieć specyficzne poczucie humoru na moim poziomie, by móc zrozumieć wszystkie te dziwactwa, które niekiedy wyczyniam i wspólnie się z nich śmiać, a drugi - być wiernym i umieć trzymać buzię na kłódkę, by o tych dziwactwach nie wygadywać innym. Poza tym mile widziany podobny gust muzyczny i książkowy, żeby móc się razem wspólnie ekscytować nadchodzącymi nowościami.

Żeby być moim przyjacielem trzeba spełniać minimum dwa warunki: pierwszy - mieć specyficzne poczucie humoru na moim poziomie, by móc zrozumieć wszystkie te dziwactwa, które niekiedy wyczyniam i wspólnie się z nich śmiać, a drugi - być wiernym i umieć trzymać buzię na kłódkę, by o tych dziwactwach nie wygadywać innym. Poza tym mile widziany podobny gust muzyczny i książkowy,...

Według mnie najistotniejsze w przyjaźni jest nie żywienie urazy. Kiedy czasem powiem coś, co jest prawdą ale jest niekoniecznie miłe to nie chciałabym żeby moja przyjaciółka się za to obraziła. Jeśli to mówię to robię to w dobrej wierze a nie po to żeby kogoś bezpodstawnie skrytykować czy urazić. Kiedy czasem nie chce mi się z nikim rozmawiać, nawet z najlepszym przyjacielem to chciałabym żeby na drugi dzień umówił się ze mną na kawę a nie robił wyrzuty za moje wcześniejsze zachowanie. Mówić prawdę, nie obrażać się i mieć czas dla drugiej osoby to chyba najważniejsze zasady przyjaźni.

Według mnie najistotniejsze w przyjaźni jest nie żywienie urazy. Kiedy czasem powiem coś, co jest prawdą ale jest niekoniecznie miłe to nie chciałabym żeby moja przyjaciółka się za to obraziła. Jeśli to mówię to robię to w dobrej wierze a nie po to żeby kogoś bezpodstawnie skrytykować czy urazić. Kiedy czasem nie chce mi się z nikim rozmawiać, nawet z najlepszym...

Reguła? mówienie o wszystkim co leży na sercu, bez owijania w bawełnę, bez konieczności analizowania: wypada czy nie wypada, po prostu dzielenie się swoimi spostrzeżeniami, obawami, problemami, ale także pozytywnymi informacjami. Oczywiście to wszystko musi iść w parze ze szczerością i zaufaniem, bez tego ani rusz. Niemniej jednak nie wyobrażam sobie przyjaźni bez autentyczności i możliwości rozmowy bez ogródek na każdy temat.

Reguła? mówienie o wszystkim co leży na sercu, bez owijania w bawełnę, bez konieczności analizowania: wypada czy nie wypada, po prostu dzielenie się swoimi spostrzeżeniami, obawami, problemami, ale także pozytywnymi informacjami. Oczywiście to wszystko musi iść w parze ze szczerością i zaufaniem, bez tego ani rusz. Niemniej jednak nie wyobrażam sobie przyjaźni bez...

Kiedyś wydawało mi się, że mam wielu przyjaciół, że posiadanie ich jest celem samym w sobie. Po latach życie zweryfikowało te przekonania. Doszłam do zupełnie innych wniosków. Jakich? Otóż prawdziwym przyjacielem okazał się ten, kto w cztery oczy zmieszał z błotem moje postępowanie i wyłuszczył wszystko, co złe. Nie po to, żeby mnie poniżyć, ale po to, żebym zobaczyła, gdzie popełniam błąd i jak krzywdzę samą siebie. Ten sam przyjaciel stał ze mną ramię w ramię, kiedy życie mi się sypało i ten sam przyjaciel po dzień dzisiejszy wie o mnie więcej, niż ja sama. A więc odpowiadając na pytanie, jaka jest najważniejsza zasada w moich relacjach z przyjaciółmi mogę stwierdzić: szacunek rozumiany jako otwartą relację ludzi, potrafiących rozmawiać ze sobą o wszystkim i słuchać ze zrozumieniem. Próba pomocy w staniu się lepszym człowiekiem, ale również akceptowanie tego, kim jestem mimo wszystko, mimo upartości i niechęci do wprowadzania zmian. Trwanie przy sobie na dobre i na złe nawet, jeśli okoliczności powodują, że pojawiają się przerwy w relacji. Obie strony powinny być bezgranicznie szczere i mieć do siebie zaufanie. Przyjaciel, to druga połowa jabłka, która uzupełnia mnie zawsze, kiedy czegoś mi brakuje.

Kiedyś wydawało mi się, że mam wielu przyjaciół, że posiadanie ich jest celem samym w sobie. Po latach życie zweryfikowało te przekonania. Doszłam do zupełnie innych wniosków. Jakich? Otóż prawdziwym przyjacielem okazał się ten, kto w cztery oczy zmieszał z błotem moje postępowanie i wyłuszczył wszystko, co złe. Nie po to, żeby mnie poniżyć, ale po to, żebym zobaczyła,...

Nie trzymam się na ogół konwenansów ani zasad w towarzystwie ludzi, uparcie biorę co chcę i mówię co mi ślina na język przyniesie. Jednak jeśli chodzi o głębsze relacje między kimś bardzo ważnym, uważam że skoro nie wszystkie zegary muszą działać, to i nie każda przyjaźń musi mieć jakieś warunki. Więc z mojej strony jestem otwarta na wszystko, jednak kieruję się w życiu zasadą, że jeśli nie możesz czegoś powiedzieć - nie mów nic, zamiast kłamać. Bo tego nie cierpię.

Nie trzymam się na ogół konwenansów ani zasad w towarzystwie ludzi, uparcie biorę co chcę i mówię co mi ślina na język przyniesie. Jednak jeśli chodzi o głębsze relacje między kimś bardzo ważnym, uważam że skoro nie wszystkie zegary muszą działać, to i nie każda przyjaźń musi mieć jakieś warunki. Więc z mojej strony jestem otwarta na wszystko, jednak kieruję się w życiu...

Ja nie mam przyjaciół 😂 czytam książki, to mi wystarczy.

Ja nie mam przyjaciół 😂 czytam książki, to mi wystarczy.

A dlaczego unikać konfliktów? Chować swoje zdanie w kieszeń, kiedy ewidentnie widzę, że dzieje się coś złego, że coś jest nie tak? I że to ma być przyjaźń? Nie u mnie.

Kłócę się z moją przyjaciółką. Nie powiem, że często ale jak już- to na noże. Czasem wkurza mnie tak bardzo, że aż mnie trzęsie. A czasem to ja dam ciała i wtedy ona ma prawo się wściekać. Po dobrej burzy powietrze się oczyszcza, a i klarowniej można spojrzeć na świat. Cieszę się, że czasem mną wstrząśnie, że czasem powie coś, o co najpierw (rzecz jasna się obrażę), ale potem przemyślę trzy razy.

Najważniejsze, to się godzić. A my mamy na swoją przyjaźń sposób, który funkcjonuje od lat. Odkąd zaczęłyśmy pracować i trudno było dzwonić i pisać, kiedy nam się żywnie podobało. Dzwonimy do siebie w piątek po pracy. I już. I czasem wcale nie mam na to ochoty, ale dzwonię. Bo to jak cement naszej relacji. Czasem rozmowa się klei, czasem trochę mniej, ale te kilka zdań i „bycie ze sobą na bieżąco” utrwala naszą przyjaźń. I najważniejsze dla mnie słowa: JAK COŚ, TO DAJ ZNAĆ I BĘDĘ.

A dlaczego unikać konfliktów? Chować swoje zdanie w kieszeń, kiedy ewidentnie widzę, że dzieje się coś złego, że coś jest nie tak? I że to ma być przyjaźń? Nie u mnie.

Kłócę się z moją przyjaciółką. Nie powiem, że często ale jak już- to na noże. Czasem wkurza mnie tak bardzo, że aż mnie trzęsie. A czasem to ja dam ciała i wtedy ona ma prawo się wściekać. Po dobrej...

Ja wyznaję inną zasadę:fundamentem przyjaźni w naszym przypadku jest...poczucie humoru i przebaczenie, to samo o którym tyle pisze się w Biblii. Ja przebaczyłam nieudaną koloryzację moich włosów, ona mi nieudaną metamorfozę swoich włosów, oraz to że w przedszkolu podbierała moje kredki :D
I tak ponad dwie dekady.

Ja wyznaję inną zasadę:fundamentem przyjaźni w naszym przypadku jest...poczucie humoru i przebaczenie, to samo o którym tyle pisze się w Biblii. Ja przebaczyłam nieudaną koloryzację moich włosów, ona mi nieudaną metamorfozę swoich włosów, oraz to że w przedszkolu podbierała moje kredki :D
I tak ponad dwie dekady.